Onderweg naar Lourdes

Fietsen van Drunen naar Lourdes

Pelgrimeren

Van Drunen naar Lourdes

Hoe een plan groeit ...

Gaandeweg werd onze bewegingsvrijheid weer groter.
We waren ook gevaccineerd, dus er kon meer, zonder al te groot risico.

De laatste mooie tocht was die van mij van Lourdes naar Pamplona, dus er was alles voor te zeggen plannen in de richting van Lourdes te maken.
Maar Corry kan, op dit moment, niet wandelen.
Ik vond door Frankrijk lopen wel erg ver, dus al gauw kwamen we op fietsen uit.

Lourdes leek erg ver dus we spraken over de middenweg, fietsen naar Vézelay. Dat stadje kennen we van eerdere reizen en het heeft een plaatsje in ons hart gekregen. Door wat er gebeurt, door wat er is gebeurt door de eeuwen heen. Met Vézelay als voorlopig doel zijn we vertrokken vanuit Drunen.

23 augustus,  Dag 1 (35,7 km)

Van Drunen naar Vessem

Om 12.00 vertrokken, de zon kwam net door.
Rustig er in komen.

Natuurlijk onderweg even een kaarsje in de kapel van de Heilige Eik te Spoordonk.
Deze kapel bezoeken we ook straks als we De Omloop gaan uitrollen

Ons plan is om langs de Via Monastica, de Maasroute, de Via Campaniencis naar Reims en later naar Chalons en Champagne te rijden.
Daar pikken we dan de route “Langs Oude Wegen” op richting Vézelay en verder als het kan.

We zijn geland in de Pelgrimsherberg Kafarnaum te Vessem. Pelgrimsherberg Kafanaum is een positieve verrassing, een echte herberg vlak bij huis met vriendelijke vrijwilligers en leuke gasten. We wennen zo weer snel aan het onderweg zijn.

Onderweg langs Kapel H. Eik

24 augustus,  Dag 2 (70 km)

Van Vessem naar Scherpenheuvel

Onze route volgt vandaag de Via Monastica.
Deze route is onderdeel van pelgrimspaden in de Lage Landen, uitgegeven door het Vlaams Compostella genootschap. Het is een wandelroute, wij gaan fietsen, dus ik heb de route aangepast en in Komoot gezet.
We doen wel de hoogtepunten van de route aan.

De hoogtepunten zijn de abdijen van Postel en Averbode en natuurlijk de basiliek van Scherpenheuvel.
We hebben voor de Via Monastica als beginroute gekozen omdat die aan de rand van Nederland en België begint en omdat die langs kloosters door België voert.
We wilden wel eens in een klooster slapen, zeker als je namen en merken tegenkomt als Postel, Tongerlo, Averbode, Zoutleeuw, Namen, Leffe en Givet.

Maar we hadden pech, dit zijn allemaal kloosters van de Norbertijnen, zij leven volgens de regel van Augustinus.
Laat het nou net die week op 28 augustus de naamdag van Augustinus zijn. Groot feest en del van de voorbereidingingen is een retraite van alle paters.
Dus geen gastenontvangst die week.

In Scherpenheuvel waren wij de enige pelgrims in een gebouw dat ingericht is om enkele honderden pelgrims te ontvangen. Recht tegenover de basiliek, maar stil en gesloten vanwege covid-regels.

Zicht op de Abdij van Averbode

25 augustus,  Dag 3 (38 km)

Van Scherpenheuvel
naar Hoegaarden

Vandaag een korte etappe.
We willen in Hoegaarden op een terras van een echte getapte Hoegaarden genieten.

Omdat de kloosters deze week geen gasten ontvangen was het even zoeken naar slaapplaatsen, dat maakte dat we vandaag in een pastorie uitkwamen.
Er woonde geen pastoor die heeft Hoegaarden al lang niet meer maar een pastor. Liesbeth is een pastoraal medewerker, zij vervangt de “pastoor” in alles behalve het doen van de mis op zondag. Ze doet de hele zielzorg in Hoegaarden en woont in de mooie pastorie.

Er was één probleem, ze was ons vergeten en niet thuis toen we aankwamen. Omdat het mooi weer was, gaf dat geen problemen, we hebben op haar gewacht, Hoegaarden bekeken en Hoegaarden gedronken op het terras van Café Op de Brug.

Toen Liesbeth er om 18.00 uur nog iet was, is dat op een Belgische manier opgelost.

Hoe?
Dat kan zo bij ons niet, daarom noem ik dat de Belgische manier.
We hadden al langer in de gaten dat de buurman in de tuin aan het werk was, snoeien, zagen, knippen, groot onderhoud.
We hebben hem gevraagd of hij het mobiele nummer van onze gastvrouw had. Ja dus, maar na lang zoeken niet dus.
Maar daar wist hij een oplossing voor, hij belde de burgemeester. In België hebben burgemeesters kennelijk de mobiele nummers van hun inwoners, toch minstens van de pastores.
Er was één probleem, de burgemeester was aan het ploegen op de tractor en had de verkeerde telefoon bij zich. Hij zou na een kwartier terugbellen om het gevraagde nummer te geven.
Na een kwartier belde hij dat onze gastvrouw was gewaarschuwd en onderweg naar huis was.

 

De stad Tienen denk aan fietsers

26 augustus,  Dag 4 (ruim 70 km)

Van Hoegaarden
naar Anhée

Vandaag 40 km over oude spoorlijn RAVel van Hoegaarden naar Namen, daarna 31 km over RAVel van Namen naar Anhée. De RAVel komt alleen in Wallonië voor.
De Vlamingen doen niet aan die flauwekul, die hebben een fietsknooppunten netwerk. Ook hierin is dit land hopeloos verdeeld.
Deze laatste RAVel valt samen met de Maaasroute, niet de A59 achter Drunen door, maar de fietsroute van Hoek van Holland naar Langres, waar de Maas ontspringt.
 
Vanmorgen hebben we ontbeten met de pastor van Hoegaarden, nadat ze ons gisteren drie uur liet wachten op ons bed in haar mooie pastorie, maakte ze dat vanmorgen ruimschoots goed met een heerlijk ontbijt en anderhalf uur uitleg over België.
 
We slapen vandaag bij Christine en Jacques.
In hun kleine arbeiderswoning hebben ze het keurig geregeld voor ons, heel anders, maar ook zorgzaam.

27 augustus,  Dag 5

Van Anhée
naar Haybes

Haybes, de eerste stad in Frankrijk waar we slapen heeft een statig stadhuis, maar verder slaapt alles.

Wij slapen in een hotelletje, een veredelde gite d’ etappe.
In een stapelbed met twee matrassen beneden en twee matrassen boven. Een soort familiebed, handig om je kleren te drogen na de handwas.

Op weg naar Anhéé

28 augustus,  Dag 6

Van Haybes naar
Charleville-Mézière

Zaterdag aangekomen in Charleville Mezieres.
Hoogtepunt het Place Ducale.
Op zaterdag gaan veel Fransen een glaasje drinken op de terrassen rondom dit plein.
Ze komen plechtstatig met mondkapje op aanlopen. Op het terras gaat dat uit en beginnen ze gezellig handen te geven, te kussen en te knuffelen.

Bij iedere horeca gelegenheid wordt de ” pas sanitaire ” gevraagd. Vlak voor we hier verder gingen heb ik een filmpje van het nog lege plein op zondagmorgen gemaakt.

Hotel Europe

29 augustus,  Dag 7

Van Charleville-Mézière naar Wassigny

Zondag naar Wassigny.
We hebben de Internationale Maasroute verlaten en klimmen en dalen door de uitlopers van de Franse Ardennen naar de Champagne.

Onderweg vertraging, want in een dorp was het kermis. De straatjes waren nog gesloten om 12.00 uur maar het dorpsfeest was al wel begonnen. Toen wij op dat lawaai afgingen werden we meteen uitgenodigd om ook een glas mee te drinken.

Zo gezegd, zo gedaan.

 
 

30 augustus,  Dag 8
31 augustus,  rustdag

 

Van Wassigny
naar Reims

Maandag naar Reims, we hebben er inmiddels 420 km op zitten. Het landschap is helemaal veranderd. Zover als we kunnen kijken, graan, bieten en maïs. Geen huizen, boerderijen of kerken. Schiet wel lekker op, klimmen met ondersteuning en dan lekker kilometers afdalen in een rustig tempo. Meestal langs kleine rustige wegen. Alleen de stad binnen rijden was even wat hectischer, maar we doen voorzichtig.

Dinsdag rustdag in Reims. Ik heb altijd gezegd dat fietsen niet de uitdaging is, maar voldoende rust en de juiste voeding vinden is belangrijker. Dat merken we nu. We hebben de juiste balans na een week nog niet gevonden.

1 september,  Dag 10
2 september,  1 dag oponthoud

Van Reims naar Châlons-en-Champagne

Woensdag naar Chalon en Champagne. We rijden langs bekende champagnehuizen. Daar wordt kennelijk goed aan verdiend. Nog geen wijnstok gezien, maar de marketingmachine van de Veuve Clicquot draait soepel.
Op de meer sjieke terrassen staat de champagne klaar.
 
Wij slaan over, fietsen en op terras zitten gaat niet samen. We staan vandaag op dieet en zoeken andere manieren om te eten. Passend bij het leveren van prestatie en bij wat te krijgen is.
In Frankrijk groeit alleen sla en aardappelen voor frites lijkt het wel. Vandaag weinig foto’s. Vergeten, met andere dingen bezig.
We zitten op 485 kilometer en gaan vandaag verder “Langs Oude Wegen”.
 
Donderdag zijn we in Chalon en Champagne gebleven. Fietsen kwam er niet van.
Net toen we op het terras wilden gaan zitten besloten een paar honderd studenten dat ook te gaan doen.
Ik denk dat ze na een inwijding ceremonie dorst hadden gekregen.
Reims - Chalon en Champagne

Oponthoud

We hadden in Chalons-en-Champage een dag oponthoud.
Het voert te ver om van die dag verslag te doen in het kader van dit reisverslag. Maar omdat van onze belevenissen van die dag wel wat te leren is voor wandelende en fietsende zwervers zal ik daar als de tijd er rijp voor is met een apart blog op terugkomen.

Het was geen geheim wat passeerde, mensen die ons beter kennen weten er al alles van.

3 september,  Dag 12

Van Châlons-en-Champagne
naar Le Chêne

Vrijdag van Chalon-en-Champagne naar Le Chêne. Van de stad naar een dorpje. De teller staat op 570 kilometer.
Veel lange rechte wegen met veel bieten, lucerne, strostoppels en stof.
Maar met onderbreking. Opeens was het oorlog, we reden langs een grote legerbasis en de schietbaan lag langs de weg. We zagen de verwoestende werking van mitrailleurvuur.
 
Belangrijker voor ons was de snackbus bij de poort van de basis. De snackbus was eigenlijk vervangen door een ” restaurant”. Type golfplaten, veel ruimte, weinig schoongemaakt.
Maar het eten was fantastisch. Met behulp van een van de mee-etende officieren kregen we iets wat niet op de kaart stond. Een grote schaal couscous, een grote schotel groentebouillon met veel groenten en de beste kip van Afrika volgend Boby. Boby is een stoffige, sloffige Algerijn, de eigenaar, kelner en clown van “Chez Boby”. Kijk maar op de foto’s en het filmpje.
restaurant bus
Oude restaurant-sandwich bus
Nieuwe restaurant grill-sandwiches

Deze eetgelegenheid stond in de gids omschreven, zou nabij de hoofdingang van de legerbasis zijn. Was 500 meter verplaatst.
Zeker de moeite waard.

Door weer echt platteland met veel landbouw en kleine stille dorpjes verder in de richting van Troye.

We slapen nog voor Troye in een klein dorpje le Chêne, in een mooi huis.
De sporen van covid zijn duidelijk, mooie plannen konden niet worden uitgevoerd, mensen verloren de moed door de vele tegenslagen.

4 september,  Dag 13

Van Le Chêne
naar Rosières

Zaterdag van Le Chêne naar Rosières een dorp net voorbij Troye.
De teller staat op 620 kilometer.
We sliepen vandaag in een Franse b&b, een chambre d’hotes met een Franse mevrouw, met de Franse slag en een Frans ontbijt. Wel heel mooi Frans huis. Je ziet hierboven de achterkant.
Vandaag de laatste dag door de landbouwgebieden en het Frans platteland.
 
In Troye waren we mooi op tijd voor onze nieuwe eetstrategie. We gaan voor warm in de middag en brood in de avond.
Troye bleek een mooie stad, nog eens teruggaan daarheen is de moeite waard. Veel vakwerkhuizen en mooie straatjes. Wij hebben onze interesse gereserveerd voor de kathedraal van Petrus en Paulus, ook al omdat we gelezen hadden dat in de kerk 1500 vierkante meter glas in lood zouden zitten.
We hebben ze niet nageteld, maar het zou zomaar kunnen kloppen. Kijk zelf maar.
Vanavond slapen we in een jeugdherberg, we brengen de gemiddelde leeftijd hier aardig omhoog, maar voelen ons er beter thuis dan gisteren in dat Franse huis

Aan dit verslag wordt nog gewerkt

Van onze reis naar Vézelay en  Loudes is een verslag gemaakt dat iedere dag is bijgewerkt op Facebook.

In dit blog is dat verslag gebruikt om een bijgewerkt verslag te maken met meer foto’s en filmpjes als indertijd geplaatst zijn.
Dat vergt enige tijd, het verslag zal omstreeks dag 35 eindigen, dus je hebt nog wat tegoed.
Ik werk er iedere week aan dus kom gerust terug om te kijken.

Geen geduld? Dan maar de dagversie van Facebook? Klik dan hier.

Reacties

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *