In de jaren tachtig van de vorige eeuw, klinkt dat, heb ik veel op de Beerze gevaren met de kano, met vrienden en gezin.
Omdat kanoën toen nog niet verziekt was door commerciële bedrijven kon je nog over de Beerze varen zonder in aanvaring te komen met een boswachter.
Instappen achter de Spoordonkse molen en dan verder over de Beerze, al gauw moest er overgedragen worden bij een stuwtje. Die stuwen en de overs waren toen actief om de Beerze snel af te wateren en verder onder controle te houden. Oersaai en weinig natuurlijk. Pas verderop in de Kampina kreeg de Beerze en wat wilder uiterlijk, ging meanderend door het bos en was veelvuldig versperd met omgevallen bomen. Lekker varen daar.
Maar onlangs is een deel van de Beerze, als onderdeel van het Nationaal waterplan gedeeltelijk in zijn oude glorie herstelt, ook rondom de Spoordonkse Molen.
Ik had de uitwerking daarvan al eerder gezien, maar omdat de laatste jaren in het teken hebben gestaan van droogte was het stromend water nog niet zichtbaar. Het natte voorjaar van 2021 heeft daar verandering in gebracht.
Ik kan genieten van een “wild stromende” Beerze. Kijk hieronder naar het filmpje dat ik er van maakte.